Wim de Craene - Rozane video free download

Een ontroerend mooi Vlaams lied over een verloren liefde en een laatste ontmoeting in een nachtelijke straat.

A very moving Flemish song about a lost love and a last encounter on a nightly street.

The pictures are Bourbon street and Canal street (New Orleans 1945) made by Hugh Morton.

Lyrics:

Weet je nog die nacht, Rozane, dat we samen op de stoep

Dat we lachten omdat huilen zoveel meer pijn doet dan geroep

Dat we de jenever proefden bij die oude, gekke Gust

Al wisten we dat alcohol de pijn laait maar niet blust.

Ik had best iets willen schrijven op de voering van je jas

Waar je me steeds kan vinden als je zin hebt in een glas

Hoe je langs het muurtje zo binnen komt in huis

De achterdeur staat open, alleen de poes is thuis.

Weet je nog hoe ik vertelde hoe pijnlijk het afscheid is

Hoe traag een schip de kaai afvaart, hoe lang het wuiven is

Voordat het schip een stip wordt, dat helemaal verdwijnt

En hoe lang je nog zal blijven in de havenkroeg bij Stijn.

En toen we afscheid namen, was ik rotsentimenteel

Ik wou voor t laatst met jou naar bed en God, het scheelde echt niet veel

Niemand was die nacht, Rozane, zo gek als wij, ons twee

Hoe raar het ook mag lijken, 't viel allemaal wel mee.

Toen zag ik pas dat Prinsenhof de naam was van de straat

De straat waarin je woonde, de straat met jouw gelaat

Ik herinner mij de stoepen en het schoongeveegd trottoir

De bakker met vakantie met ervoor de voddenkar.

Van wat er toen gebeurde zal niemand iets vernemen

Het was er koud, Rozane, en wij, wij zouden afscheid nemen

Er waren geen geraniums, geen straatmus was erbij

Ik had zachtjes willen huilen, maar ook dat ging voorbij.

Rozane,

Oh, Rozane,

Oh, Rozane,

Oh, Rozane.

Oh, Rozane,

Oh, Rozane,

Oooooh, Rozane.