Psalm 103 (berijming 1773)
Vers 8:
Gelijk het gras is ons kortstondig leven,
Gelijk een bloem, die op het veld verheven,
Wel sierlijk pronkt, maar krachtloos is en teer;
Wanneer de wind zich over 't land laat horen,
Dan knakt haar steel, haar schoonheid gaat verloren;
Men kent en vindt haar standplaats zelfs niet meer.
Vers 9:
Maar 's Heeren gunst zal over die Hem vrezen,
In eeuwigheid altoos dezelfde wezen:
Zijn trouw rust zelfs op 't late nageslacht,
Dat zijn verbond niet trouweloos wil schenden
Noch van Zijn wet afkerig d' oren wenden,
Maar die naar eis van Gods verbond betracht.
7 years ago
7 years ago
8 years ago
8 years ago
8 years ago
9 years ago
10 years ago
10 years ago
11 years ago
11 years ago
11 years ago
11 years ago
12 years ago
12 years ago