Comments
8 years ago
Tekst (mogą być drobne pomyłki)huczuhuczPamiętam, kiedy jeszcze inny tu był ten powietrza zapachi brak mi czasu, który nadal prędko spieprza w latach,brak mi wieczorów, kiedy nieznany był melanż.Pierwsze pary, niektóre z nich przetrwały do terazMy w klatkach lub melinach, bo często mało za dnia,przynosiła rap na taśmach, nagrywała nam go z radia,dziewczyna jak każda inna miła jak żadna była,jak czarna mila, bo wpadała tam ostatniai nigdy nic nie piła, zawsze dwoje trzeźwych oczu,a gdy wychodziła nie umiałem do niej więzi poczućinnej, niż to co było wtedy między nami chyba dziwnie...miłość? czy jakoś tak to się nazywa.Dzisiaj znamy się gorzej, bowiem musieliśmy dojrzeći mijamy się na dworze, często unikając spojrzeńi myślę o niej ciągle, choć byliśmy niepoważnii brak mi jej najmocniej , lecz to wymysł wyobraźni jest...SkorZnów pada deszcz, nie potrafię tego znieść już,dosyć mam przeszkód nie umiem przez to przejść tu,czuję to w sercu, bo jego nie okłamię,to pieprzony świadomości pościg i jego wołanie,wątpliwości .. nie wiem co się stanie,nie chcę czuć nic, polej mi wódki, zapiję w pamięci,chuj z tym.Kochanie nie ma odtrutki, chuj z tym kacem,pierdoli mnie, jeśli stracę zdrowie czy pracęNic nie poradzę, kiedy śledzi mnie szaleństwo,ból karze mi błędzić, a ty musisz ze mną przejść to,być tego częścią musisz moja droga,nawet gdy od nowa znów będziemy to budowaćI cofniesz moje słowa, gdy krzyknę jeszcze raz,że wtedy i teraz ja nie musiałem wybierać,nasz czas to bariera, prosta droga do trumien,a więc wspieraj mnie moja droga, bo to rozumiesz...RoverZabiłem wszystko co czułem, z tego wszystkiego i tak nie rozumiesz, jak cię okłamuję, to też czujesz?serce wieszam na fortepianowej strunie,siadam w kuchni i odkręcam kurek,paznokcie wbijam pod skórę, drapię..za oknem świat się zatrzymał, w chwilowej pauzie,lot gołębia na stop klatce, pierwszy raz żygam krwią,ślinę spluwam na parkiet, zaraz zasnę...jestem wśród drzew, mgła oplata ciało,rosa wsiąka w koszulkę, nademną niebo,czytam gwiazdy jak interpunkcję,bo nie są dla mnie niczym więcej niż tylko punktemw zaświat... a w twarz świat się zaśmiał,czekam na spotkanie z duszą póki nie jest martwa.Mówią, że po śmierci zobaczysz ją naprawdę,taka personifikacja pragnień.Słyszę szum liści, wiatr tłumi dźwiękświatło jego ciała, niszczy cień, nieskazitelna bieli tylko ja wiem jakie ma znaczenie, pamiętasz?mówiłaś, że to ostatnie z moich wcieleń - jednorożec,i mam biec pośród sideł,na przekór myśliwym, co napinają cięciwę,ideały są wieczne, jeśli wierzę w nie i żyję,odbierzesz mi wiarę tylko jeśli mnie zabijesz!!!!!!