Комментарии
6 years назад
ბედმა სად არ მატარა,რა დიდი ყოფილა გასავლელი გზა და თან რა პატარა,შეცდომებმა მაინც არ გამახარა,მეგობარო გაიხსენე იქნებ იღბალმა რამე დაგაბარა,სიგარეტს არ ვეწევი მარა,ვიცი რას ნიშნავს შეჩვევა შენზე,თითქოს შენი სხეული გადამეფარა,და არ ჩამძირა ოკეანის ფსკერზე,მე რომ მენატრა ერთი სურვილი ალბად,ჩავიფიქრებდი რომ სულ იყო კარგადსუ ვეძებთ, სულს ვეძებთ, და სულ გვაქვს ბარგად,და მერე სულ რატომ ვკარგავთმის:ისე მჭირდები, ისე,ისე მჭირდები, ისე,ისე მჭირდები, ისე,ისე მჭირდები, ისე,ისე მჭირდები როგორც წყალი უდაბნოშიროგორც ღატაკს ორი გროში,როგორც ჯარი სამეფოში,როგორც თბილი ტანსაცმელი, დეკემბრის თოვლში.ისე მჭირდები როგორც ცას ფერი ლურჯი,როგორც ნიკო ფიროსმანს ფუნჯი,როგორც ტაოს არტანუჯი,ანდა როგორც ფერეიდანს გურჯი,ისე მჭირდები როგორც ცეცხლს ნაპერწკალი,როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი.როგორც წისქვილს, აღმოსავლეთის ქარი,როგორც ხელოვნებას სალვადორ დალი,ისე მჭირდები როგორც სამყაროს ალიონი,როგორც საქართველოს კავკასიონი,როგორც პოეზიას გალაკტიონი,როგორც ღამის თბილისს ლამპიონი,მის:ისე მჭირდები, ისე,ისე მჭირდები, ისე,ისე მჭირდები, ისე,ისე მჭირდები, ისე,