Gert Timmerman - Ave Maria No Morro скачать видео бесплатно

Gert Timmerman (Oldenzaal, 8 juni 1935) is een Nederlands zanger en musicus.Timmerman groeide op te Enschede. Hij volgde de ambachtsschool, maar verliet deze toen hij vijftien was. Hij ging twee dagen per week naar het muzieklyceum in Zwolle, en werkte drie dagen per week in een drukkerij. Hier ontmoette hij Henk Elsink met wie hij een duo vormde met Elsink op piano en hijzelf op contrabas. Zanger werd hij pas op zijn twintigste, bij een band uit Enschede. Een Duitse solocarrière als Gerhard Zimmermann werd geen succes, maar in 1963 scoorde Timmerman onder zijn eigen naam een Nederlandse nummer 1-hit met het schlagernummer Blume von Tahiti. Niet lang daarna volgde: "Ik heb eerbied voor jouw grijze haren" (muziek en tekst Bobbejaan Schoepen). Deze plaat ging meer dan 350.000 keer over de toonbank. Gert ontvangt hiervoor op het Blokkerfestival een gouden en platina plaat, uit handen van Louis Armstrong. Het nummer werd door Gert Timmerman gezongen samen met Tonny Sotthewes met wie hij het duo Gert Timmerman vormde, en niet samen met Hermien van der Weide zoals vaak wordt gedacht.In 1963 scoorde Timmerman nog twee solohits (o.a. "Schommelstoel"), maar vervolgens koos hij in datzelfde jaar voor een carrière met Hermien van der Weide met wie hij eveneens in 1963 in het huwelijk trad.

Als het duo Gert en Hermien maakten ze met veel succes de ene plaat na de andere. In der mondhelle nacht van stadsgenoot Freddy Golden werd een gouden plaat voor het duo. Ook als soloartiest boekte Timmerman succes. In 1966 en 1967 worden zij onderscheiden op het MIDEM festival te Cannes als best verkopende artiest in Nederland. Eind jaren zestig liep het succes terug. Timmermans echtgenote richtte zich meer op hun drie kinderen, en Timmerman zelf bracht enkele solonummers uit. Ook componeerde hij samen met Freddy Golden (Fred Gaasbeek) filmmuziek. Ze kregen een prijs voor de muziek bij de film Body and soul van René Daalder (1967).

In het jaar 1969 haalt Gert een stunt uit door te beweren makkelijk een stadion vol fans te kunnen krijgen. Samen met Willem Duys organiseerde hij de Gert en Hermien Show in het Olympisch Stadion te Amsterdam. Meer dan 35.000 mensen komen op de show af, de stunt is geslaagd en Gert en Hermien ontvangen uit handen van dezelfde Duys hun twaalfde gouden plaat. Het totale aantal gouden platen van het duo bedraagt 21 stuks, waaronder dus een platina plaat. In 1970 haalde Timmerman een hit met Brandend zand. Met Hermien bracht hij in 1972 Shalalie Shalala (Alle Duiven Op De Dam) uit, dat echter geen hit werd. Wel werden zij beloond met een Edison voor het album waar dit nummer op geperst staat. Het nummer was geen hit, maar werd toch hun bekendste plaat.In 1974 bekeerde Timmerman zich tot het christendom. Frappant is dat de eerste LP met geestelijk repertoire, "Daarom ben ik blij", een verkoop haalt van meer dan 100.000 exemplaren en wederom wordt beloond met een gouden plaat. Het paar sloot zich aan bij de baptisten, en hoewel ze veelvuldig optraden voor de Evangelische Omroep stokte hun muzikale carrière. Na een verblijf in Israël in 1977 keerden ze weer naar Overijssel terug.In 1990 traden ze tot veler verbazing op met de Achterhoekse band Normaal en in 1993 volgde een comeback. Hun geloof hadden ze weer afgezworen, en Timmerman gaf zelfs toestemming voor een fotoreportage van zijn dochters Sandra en Sheila in het mannenblad Playboy. De successen van weleer behaalde het duo echter niet meer.

In 1999 volgde een echtscheiding. Timmerman werd door zijn dochter Sandra van incest beschuldigd. Hij formeerde nog datzelfde jaar een duo met zijn zoon Gert Timmerman en is nog steeds als zanger en multi-instrumentalist actief. In 2002 trad hij voor de derde keer in het huwelijk met Barbara Stoevenbeld. Hermien (van der Weide) overlijdt een jaar later, op 23 mei 2003, aan een nierziekte. Een muzikale CD wordt gepresenteerd in 2004 : "Roses for you", een eerbetoon aan zijn ouders.

In 2005 viert Gert zijn 70e verjaardag en zit 50 jaar in het vak, wordt koninklijk onderscheiden door de burgemeester van Losser en brengt in oktober van dat jaar zijn (drievoudige) jubileum-CD op de markt met de titel: "En dat vergeet ik nooit", hits van weleer in een nieuw arrangement, aangevuld met nieuw materiaal.

In 2006 is hij hotelier in Hotel Big Brother.

In februari 2006 krijgt hij grote problemen met zijn management en financiers, die bij hem het studiomateriaal en de door hun gesponsorde auto weer terughalen. Tevens werd de website afgesloten, Gert en Babs duiken onder voor de media.